या वाटेवर एकाकी मी चालत असताना

तुझ्या आठवणी मनात गोंधळ घालत येताना

हृदयाची सम चुकते त्यांना वेचत जाताना

तुझ्याशिवायचा प्रत्येक मी पाऊस टाळत राहिलो

तुझ्यासवेचा पाऊस फक्त मनात माळत राहिलो

खिडकीतूनच पाहिले मी आभाळ दाटत येताना

हे प्रेमगीत विरहगीत झाले कसे

फुलांवर लिहिताना काटे आले कसे

शब्दांना कशी कळते वेदना?

वसंतमागे मी शिशिर दडवून ठेवले

स्वतःशी ही काही खरं काही खोटं बोलून पाहले

गळलेल्या पानांची रास रीचत जाताना