तुझी आठवण येतेय असं नाही
तुझ्याशिवाय जगणं शिकलोय मी
फक्त कधी कधी वेळ जात नाही
एव्हढंच
स्वतः ला कामात गुंतवतो
मुद्दाम कुठल्यातरी मूव्हीज बघत बसतो
मुराकामी च्या एखाद्या पुस्तकात डोकावत
उगाच कुठलीतरी जुनी गाणी ऐकतो
वसंताचा वेध घेणं सोडलंय
पावसाची ही आतुरता राहली नाही
उगाच छतावर बसून
तारे ही मोजत नाही
ज्या वाटेवरून सोबत जायचो
ती वाटच सोडलीय
तुझ्या मिठीत परत यायची
आसही सोडलीय
पुस्तकांवर ची धूळ साफ करून
कपाटात लावलेत
गॅलरीत ले गुलाब ही आता
फुलायला लागलेत
लाइफ एकदम सॉर्ट झालीय असं वाटतं कधीतरी
मग एक झुळूक अंगावर येते कुठून तरी
मी एकटा आहे हे जाणवायला लागतं
हे भयानक कॉम्बिनेशन आहे
एकांत आणि रात्र
एकांतात लवकर रात्र सरत नाही
कधी कधी वेळ जात नाही
एवढंच. ..

- विशाल