दरवर्षी पाऊस पडला,
की तिच्या आठवणीही
मग ओघानेच येतात. ..
तो उठून गच्चीवर येतो. ..
समोरच्या गच्चीवर ती असतेच,
पावसात चिंब भिजत. ..!
तिची कविता होते, त्याचा पाऊस. ..
हल्ली वर्षभर बंद असणारा रेडिओ
कुणाच्यातरी इथे सुरू होतो,
पावसांच्या प्रेमगीतांसोबत. ..!
तिचे गीत होते, तो संगीत. ..
तिला स्पर्शून तोच पाऊस
त्याच्या गच्चीवरही येतो. ..
त्याच्या अंगावर उठणारा
ती मग शहारा होते. ..
मग लक्षात येतं अरे,
हे भिजणं खरं नाही. ..
आता गच्चीवर भिजत
तिचं असणं खरं नाही. ..

© विशाल इंगळे